Drewniany kościół p.w. św. Jakuba w Rzgowie z XVI w.
Wzniesiony prawdopodobnie w pierwszej połowie XVI w., przed 1601 r. dobudowano kaplicę, a w 1790 r. wieżę. Wielokrotnie restaurowany, po raz ostatni w latach 1990 – 1991.
Konstrukcji zrębowej, oszalowany. Orientowany. Jednonawowy z nieco węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Do nawy od strony północnej przylega ośmioboczna kaplica, od południa – niewielka prostokątna kruchta. Od zachodu wieża konstrukcji szkieletowej, z kruchtą w przyziemiu. Przy północnej ścianie prezbiterium prostokątna zakrystia. Nawę i prezbiterium przykrywa wspólny dach kryty blachą. Nad kaplicą dach namiotowy z cebulastym hełmem z latarnią; nad wieżą – dach namiotowy z przezroczem i hełmem kopulastym. Wewnątrz strop płaski, w kaplicy – kasetonowy.
Trzy barokowe ołtarze z pierwszej połowy XVIII w.; w głównym obraz Matki Boskiej z posrebrzaną sukienką z XVII w., w bocznym – obraz św. Jakuba Apostoła w posrebrzanej sukience z drugiej połowy XVIII w., w drugim ołtarzu bocznym – obraz św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus z końca XVII w. W kaplicy ołtarz z XVIII w. z częściowo przemalowanym obrazem św. Anny Samotrzeciej z ok. 1620 r. Ambona i chrzcielnica barokowe. Kamienna chrzcielnica z XVI w.
Murowany kościół p.w. św. Katarzyny w Grabienicach z XVI w.
Kościół gotycki wzniesiony w 1597 r. Zrujnowany przed 1778 r., został odbudowany w roku 1793. Kolejną restaurację przeprowadzono w 1858 r. Przebudowy te zatarły wiele cech architektury gotyckiej.
Do nawy wbudowanej na planie zbliżonym do kwadratu przylega od strony wschodniej prostokątne prezbiterium. Wschodnie i północne mury świątyni są wzmocnione szkarpami. Strop drewniany, podparty w nawie na słupach, pochodzi z 1858 r. Widoczne są ślady dawnego sklepienia nawy, wspartego na środkowym słupie.
Najstarszymi elementami wyposażenia kościoła są: piętnastowieczna chrzcielnica gotycka oraz renesansowa tablica z napisem fundacyjnym i datą budowy kościoła.
W marmurowym ołtarzu głównym z 1789 r. jest umieszczony obraz św. Józefa z drugiej polowy XVIII w. Dwa ołtarze boczne i ambona pochodzą również z drugiej połowy XVIII stulecia.
Murowany kościół p.w. św. Wawrzyńca w Sławsku z XVII w.
Kościół murowany został wzniesiony w 1614 r. W 1765 r. restaurowano go i odbudowano wieżę. Następne przebudowy (w latach 1864 – 1869, 1900 i 1929) zatarły jego pierwotny kształt architektoniczny.
Kościół jest budynkiem jednonawowym z prezbiterium zamkniętym półkolistą absydą. W okrągłej wieży, zwieńczonej kopulastym hełmem z latarnią, znajduje się skromny portal. Nawę kościoła przykrywa strop drewniany, prezbiterium – sklepienie krzyżowo – kolebkowe.
Trzy ołtarze pochodzą z około połowy XVIII w.; w głównym jest ustawiona szesnastowieczna rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w bocznym znajduje się obraz św. Wawrzyńca z połowy XVIII w.
Uwagę zwraca empirowy chór muzyczny. Na portrecie trumiennym (obecnie na plebanii) jest przedstawiona fundatorka kościoła Sabina Racięska (zm. 1657 r.). We wnęce muru, na zewnątrz świątyni jest ustawiona ludowa rzeźba św. Wawrzyńca.
